تالاسمی
بیماری تالاسمی یک نوع اختلال خونی ارثی میباشد که در آن هموگلوبین به شکل غیرطبیعی در بدن تولید میشود.
هموگلوبین، مولکول پروتئینی در گلبولهای قرمز است که وظیفه حمل اکسیژن را برعهده دارد که شامل دو زیر واحد آلفا و بتا میباشد.
اگر بدن نتواند هرکدام از این زیرواحد ها را تولید کند، سلولهای خونی به طور کامل شکل نمیگیرند و در نتیجه انتقال اکسیژن بدن به خوبی صورت نمیگیرد.در نتیجه نوعی کم خونی ایجاد میشود که تالاسمی نام دارد.
تالاسمی آلفا
زمانی که در بدن به میزان کافی زیرواحد پروتئینی آلفا تولید نشود فرد دچار تالاسمی آلفا میشود.تالاسمی آلفا به چهار نوع تقسیم میشود که از خفیف تا شدید را دربر میگیرد.
تالاسمی بتا
درافرادی ایجاد میشودکه دربدن آنها زیرواحد پروتئینی بتا به اندازه کافی تولید نمیشود،تالاسمی بتا به سه گروه تالاسمی مینور ،تالاسمی بینابینی و تالاسمی ماژور تقسیم میشود که بر اساس آثار بر بدن از خفیف تا شدید را در بر میگیرد.
تشخیص تالاسمی
تالاسمی از طریق آزمایش خون ، شامل آزمایش های ویژه هموگلوبین خون و آزمایش های ژنتیکی صورت میپذیرد.
از علائم تالاسمی میتوان به خستگی ، ضعف و بی حالی رنگ پریدگی یا پوست زردرنگ ، تورم شکم یا ادرار تیره اشاره کرد.برخی از نوزادان علائم تالاسمی را در زمان تولد نشان میدهند و در برخی دیگر علائم تالاسمی در 2 سالگی بروز میکند.
همچنین افرادی که دارای یک ژن هموگلوبین معیوب هستند هیچ گونه علائمی ندارند.
درمان تالاسمی
درمان تالاسمی به نوع و شدت بیماری بستگی دارد.افراد مبتلا به نوع متوسط بیماری ،زمانی که دچار استرس میشوند به تزریق خون نیاز دارند.
اگر وضعیت کسی که به تالاسمی اینترمدیا مبتلا است وخیم تر شود،فرد به تالاسمی ماژور مبتلا شده است.
افراد مبتلا به تالاسمی های شدید با تزریق مکرر خون و پیوند مغز و استخوان درمان میشوند.
اگر افراد مبتلا به تالاسمی شدید مورد درمان قرار نگیرند در اوایل سنین کودکی جان خود را از دست میدهند.اما درصورت درمان میتوانند تاسنین بالاتری عمر کنند